جایگاه و قلمرو حریم خصوصی افراد در فضای مجازی با تاکید بر اسناد فراملی

یکی از حقوق اساسی و بنیادین بشر که در منابع اسلامی و قوانین کشورها و اعلامیه جهانی حقوق بشرمورد توجه قرار گرفته است حق حریم خصوصی است. حق اشخاص در برخورداری از مصونیت و حرمتحریم خصوصی با پیدایش و گسترش پدیده نوظهور فناوری اطلاعات وارتباطات اهمیتی مضاعف یافته استچرا که در عصر کنونی پیدایش و گسترش فناوری های نوین، دسترسی به اطلاعات را تسهیل و تحولبزرگی در مصادیق و قلمرو حریم خصوصی پدید آورده است. حساسیت نسبت به نقض حریم خصوصی درفضای دیجیتال در سطح بین المللی و منطقه ای ایجاد شده، ولی هنوز مقررات کافی برای حفاظت مناسباز حریم خصوصی وجود ندارد و نیاز به تصویب مقررات حمایت کننده از حریم خصوصی با توجه بهاصول مورد پذیرش بین المللی حس میشود. برای رفع نگرانیهای شهروندان مقررات سایبری متناسب برایدغدغه های آنان می تواند موثر باشد. بدیهی است که قواعد سنتی بین المللی و حتی تحولات صورت گرفتهدر این قواعد بین المللی با سرعت و پیشرفت فناوری اطلاعات هماهنگ نیست و نمی تواند از حقوق بنیادینبشر پاسداری کند و تنها با تعاملات بیشتر برای وضع قواعد حاکم در این عرصه و هماهنگ سازی قوانیناساسی کشورها مطابق با اصول مشترک در حقوق اساسی بشر و ایجاد نظام حقوقی کارامد است که میتواناز حقوق شهروندان از جمله حق حریم خصوصی صیانت به عمل آورد. برآیند بررسی این تحقیق، فناوریاطلاعات و ارتباطات و فضای مجازی را مهم ترین عامل نگرانی انسانها از تجاوز دیگران به حریم خصوصیو دستیابی آنان به اطلاعات شخصیشان می داند. چرا که سهولت استفاده از اینترنت و ناشناس بودنکاربران آن با امکان جمعآوری، سرقت و افشای اطلاعات شخصی از طریق اینترنت و نیز رهگیری و توقیفنامه های الکترونیکی و ارتباطات اینترنتی، شنود و رهگیری مکالمات تلفن، که به راحتی با فناوری های نوینانجام می شود خود از مهم ترین مصادیق تجاوز به حریم خصوصی افراد است. در این میان لزوم توجه حقوقبین الملل به تدوین قوانینی در زمینه حمایت از حریم خصوصی افراد در فضای مجازی بیش از پیشضروری و حائز اهمیت به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، فضای مجازی ، اسناد فراملی