بررسی تطبیقی مسئولیت پزشک با رویکردی بر قاعده احسان در فقه و قانونمجازات اسلامی

قاعده احسان یکی از مسقطات ضمان به شمار می رود، مقصود از این قاعده این است که هرگاه شخصی برای انجام وظیفه و یابا انگیزه خدمت و نیکوکاری، موجب وارد شدن خسارت به دیگری شود، در صورت رعایت مقررات قانونی و نکات ایمنی اقدامکننده ضامن نیست و شخص محسن ملزم به جبران خسارت نمی باشد. هدف از پژوهش حاضر روشن ساختن مبانی فقهی قاعده احسان و انطباق قاعده با نصوص وضع شده قانونی در مسئولیت مدنی و کیفری پزشک می باشد که به صورت توصیفیتحلیلی نگارش یافته است. در خصوص مسئولیت مدنی و کیفری پزشک قانون گذار در ماده - ۴۹۵ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ به شرح کامل این مسئولیت پرداخته و بیان می دارد؛ هرگاه پزشک در معالجاتی که انجام می دهد موجب تلف یاصدمه بدنی گردد ضامن است. اما اگر مطابق مقررات پزشکی و موازین فنی یا قبل از معالجه اخذ برائت بگیرد و هم چنین مرتکب تقصیر یا بی مبالاتی نشود محسن است و باید حکم به عدم مسئولیت پزشک داد، مگر اینکه عمل وی از دایره شمول احسان خارج باشد یعنی پزشک یا مرتکب تقصیر شود یا هدف از انجام پزشکی، مداوا و درمان نبوده یا اینکه با دریافت اجرت فراوان، به نوعی تعهد به نتیجه کرده باشد.

کلیدواژه ها:

پزشک ، قاعده احسان ، مسئولیت مدنی ، مسئولیت کیفری ، فقه امامیه.