جایگاه شخص ثالث در مقام مداخله ی اجباری در دادرسی (جلب ثالث)

پس از صدور حکم و قبل از قطعیت یافتن آن دخالت قهری شخص ثالث امکان پذیر است. در مقرراتآیین دادرسی مدنی دخالت ارادی شخص ثالث (ورود شخص ثالث) در جایی تجویز شده که شخص ثالثدر موضوع اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلا حقی قایل باشد و یا خود را در محق شدن یکی ازطرفین ذی نفع بداند و دخالت قهری ثالث (جلب ثالث) در صورتی اجازه داده شده که هریک از اصحاب دعوی جلب ثالث را لازم بداند. بدین ترتیب معیار مداخله ی شخص ثالث در دادرسی مدنی «ذینفع بودن» است.با جلب شخص ثالث در دادرسی و محکوم شدن یا تشریک او در محکومیت از گریز او از دایره ی اعتبار امر قضاوت شده و بهره برداریش از حربه ی اعتراض ثالث جلوگیری می شود.دخالت وحضور (ارادی یا قهری) شخص ثالث در مرحله تجدیدنظر، در صورتی که حکم علیه او صادر شود قابلتجدیدنظر نخواهد بود. به علاوه، چنین حکمی، به لحاظ همین سبق حضور و دخالت قابل اعتراض نیزنخواهد بود. بنابراین وارد ثالث و مجلوب ثالث در صورتی که در مرحله تجدیدنظر در دعوی دخالت کند(یا دخالت داده شود) و حکم علیه او صادر شود حق تجدیدنظر خواهی و اعتراض بدان را نخواهد داشت.در مورد ورود ثالث که به اراده و اختیار شخص ثالث در مرحله ی تجدیدنظر به عمل می آید، به لحاظارادی بودن دخالت، چندان مشکلی به وجود نمی آید. اما در مورد جلب، که شخص ثالث به اجبار دردادرسی مرحله تجدیدنظر وارد می شود در تعارض با حقوق وی است.

کلیدواژه ها:

مداخله اجباری ، جلب ثالث ، شخص ثالث.