ماهیت حقوقی قرارداد ودیعه با اذن یا اجازه انتفاع از مال امانت و مسئولیت امین

قراردادی که عنوان ودیعه دارد ولی بدلیل تصرف و استفاده ای که امین با اجازه یا اذن مالک نسبت به مال دارد، موجب تغییردر عنوان قرارداد و حدود حقوق و تعهدات طرفین قرارداد می شود. ماده ۶۱۷ قانون مدنی، انتفاع از مورد ودیعه را موجبضمان می داند مگر اینکه امین برای استفاده اذن یا اجازه بگیرد، ولی در همین فرض ماهیت قرارداد مشخص نیست و برخیازحقوقدانان معتقدند امکان استفاده از مال ودیعه ،ماهیت عقد را دگرگون نمی سازد. اما در فرضی که اذن یا اجازه انتفاعضمن قرارداد آورده می شود، نشانه و اماره ای بر قصد طرفین برای انعقاد قرارداد عاریه است. در فرضی که اذن یا اجازه انتفاعبعد از گذشت مدتی از قرارداد ودیعه باشد، می تواند نشانه ای بر اصلاح یا تغییر قرارداد سابق و تشکیل قرارداد جدید باشد.اعتقاد به تغییر ماهیت قرارداد، و به تبع آن تغییر درحقوق و تعهدات طرفین ، منطبق با واقعیت ،منطقی و عادلانه است.درفرضی که مورد امانت، طلا و نقره باشد و اذن در انتفاع ضمن قرارداد یا بعد از آن آورده شود، موجب تغییر ماهیت حقوقیقرارداد می شود.

کلیدواژه های ماهیت حقوقی قرارداد ودیعه با اذن یا اجازه انتفاع از مال امانت و مسئولیت امین:

اذن یا اجازه انتفاع ، قرارداد ودیعه ، طلا و نقره ، ماهیت حقوقی قرارداد ، مسئولیت امین.