مطالعه بر روی بکارکیری ژل های پلیمری جهت کاهش پدیده آبدهی در مخازن نفتی و گازی

بعد از مدتی تولید، فشار مخزن افت پیدا می کند و نباید اجازه داد که نفت تا تمام شدن انرژی های طبیعی مخزن دربرداشت اولیه تولید گردد زیرا این عمل ممکن است صدمات جبران ناپذیری به مخزن وارد آورد بنابر این برای جبران افتفشار مخزن از روشهای ازدیاد برداشت استفاده می نمائیم. درواقع بازیابی بهینه نفت فرآیند های مختلفی است که در جستجوی غلبه بر آن نیروهای طبیعی که مانع استخراج وبهربرداری ازتمامی نفت های درجا می شوند می باشد. یکی ازاین روشها تزریق ژل پلیمر می باشد.نکته اصلی در ترزیق ژل پلیمری ویسکوزیته آبی است که به عنوان جاروب کنندهنفت خام مخزن به کار می رودوبا آب محتوای پلیمر یکسان شود ودر عمل جاروب کردن بهتر انجام گیرد .تولید آب اضافیو غیر قابل بهره برداری یکی از معضلات بزرگ مخازن هیدروکربوری با پیشران آب است. در اثر ایجاد کانال بین حوزه آبیو مخزن و همچنین نفوذ آب در منطقه با نفوذ پذیری بالاتر حجم زیادی از آب در اثر فشار مخزن بصورت مخروط وارد چاه شده و همراه با هیدروکربور تولید می شود در میان روشهای کنترل مخروطی شدن، ژلهای پلیمری کاربرد روز افزونی دارد.این ژلها با سد نمودن راه عبور آب،. سپس روشهای ممکن برای جلوگیری از هرزروی آب ذکر و روش ممکن برایجلوگیری از هرزروی آب ارائه می شودو همچنین ضمن آشنایی با ژلها عوامل مختلف اثر گذار بر ساختار ژل پلیمر، زمان ژلشدن و سینتیک ژل مورد بحث و بررسی قرار گرفته وارائه راهکار جهت متوقف کردن ویا کاهش تولیدآب از چاه هایتولیدی نفت با استفاده از ژل پلیمری وبهینه نمودن ومشخص کردن مناسب ترین ژل با توجه به شرایت چاه مورد نظر همچنین مشخص نمودن مناسب ترین ترکیب وبدست آوردن درصد ژل مورد نظر در محلول ومطالعه اثر دما در راندمان عمل کرد

کلیدواژه ها:

تولید آب اضافی ، مخازن هیدروکربوری ، ازدیادبرداشت ، ژلهای پلیمری