مدلسازی جذب H2Sبر روی زئولیت 13X در فرآیند خالصسازی گاز طبیعی

[توضیح سیویلیکا: فرمولها در متن مقاله درج نشده اند و مشکل نمایش دارند] از جمله منابع اصلی آلودگی هوا می توان به سولفیدهیدروژن اشاره نمود؛ که به سبب فرآیند شیمیایی بر روی موادی ازقبیل زغال سنگ، گاز طبیعی و گازهای سنتزی تولید م یگردد. فرآیند جذب سطحی یکی از انواع فرآیندهای جداسازیاست که طی آن، مولکولهای یک گاز یا بخار روی سطح داخلی و خارجی یک ماده جامد متخلخل به عنوان جاذب، جذب و تغلیظ میگردد. در عملیات جذب سطحی، از قابلیت جذب انتخابی برخی مواد موجود در مخلوط، روی سطحجاذب استفاده میگردد. از فرآیند جذب سطحی به طور گسترده در صنعت برای جداسازی و خال صسازی گازها استفاده م یگردد؛ که روشی اقتصادی و پذیرفته میباشد. در این فرآیند بعضی از گازها جدا شده و بر روی سطح جاذب به طریق شیمیایی یا فیزیکی جذب میگردند. در سال های اخیر جذب فیزیکی توسط جاذ بهای متخلخل بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به طور مثال میتوان به آلومینا سلیکات، سلیکاژل، زئولی تها و ... اشاره نمود. با انتخاب یک جاذب مناسب و زمان تماس کافی بین جاذب و جریان گاز، میتوان راندمان جداسازی را تا حد قابل توجهی افزایش داد. زئولی تهاجاذ بهای متخلخلی هستند که ساختار و اندازه حفره های آن مشابه م یباشد. مهمترین حسن استفاده زئولیت توانایی با لای این جاذب برای احیا و نیز انتخابپذیر بودن این جاذب م یباشد. در این کار به مدلسازی و شبیهسازی جذب گاز بر روی جاذب زئولیت 13X پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، زئولیت13 X ، بازیابیH2S ، ایزوترم توسعه یافته لانگمویر