رابطه اعتیاد به اینترنت و اعتیاد به تلفن همراه با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان می تواند به دلایل مختلفی از جمله دوری خانواده، ناتوانی در برقراری ارتباط صحیح با سایر همسالان و حجم زیاد دروس ایجاد شود که به عملکرد و موفقیت تحصیلی آسیب می زند . این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین اعتیاد به تلفن همراه و اعتیاد به اینترنت با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بر روی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال ۱۳۹۹ انجام شد. تعداد یکصد و نود و نه دانشجو در رشته های علوم پایه، فیزیوپاتولوژی، کارآموزی و کارورزی به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل تست اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ (IAT)، شاخص اعتیاد به تلفن همراه کوهی (MPAI) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک (MBI) بود. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی، تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی بونفرونی، رگرسیون خطی چندگانه و نرم افزار SPSS-۲۵ تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره اعتیاد به اینترنت در دانشجویان دوره کارورزی کمتر از سایر دوره ها است (۰۰۱/۰ P<). همچنین میانگین نمره اعتیاد به تلفن همراه در دانشجویان دختر بیشتر از دانشجویان پسر بود. اما میانگین نمرات فرسودگی شغلی بر اساس جنسیت، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و وضعیت سکونت، تفاوتی نداشت (۰۵/۰ P>). همچنین نتایج رگرسیون خطی نشان داد که استفاده از اینترنت می تواند فرسودگی تحصیلی را در دانش آموزان افزایش دهد (۰۰۱/۰ P<) اما اعتیاد به تلفن همراه بر فرسودگی تحصیلی تاثیری نداشت (۰۵/۰ P>).نتیجه گیری: اعتیاد به اینترنت می تواند خطر فرسودگی تحصیلی را در دانشجویان افزایش دهد. با این حال، استفاده از تلفن همراه این خطر را افزایش نمی دهد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به اینترنت ، اعتیاد به تلفن همراه ، فرسودگی تحصیلی