بررسی نگرش دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه شاهد نسبت به آموزش مجازی در دوران همه گیری کووید ۱۹ در سال ۱۴۰۰

مقدمه و هدف: با شیوع اپیدمی بیماری کشنده و عفونی کرونا که با نام COVID-۱۹ شناخته می شود بسیاری از دانشگاه ها و مراکز آموزشی مختلف تدریس حضوری را متوقف کرده اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نگرش دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه شاهد نسبت به آموزش مجازی در دوران همه گیری کووید- ۱۹ طراحی و اجرا گردیده است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به شکل مقطعی بر روی ۳۰۰ دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه شاهد در سال ۱۴۰۰ انجام شده است. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه فرصت ها و تهدیدهای یادگیری الکترونیکی معتبر و پایا جمع آوری و در نرم افزار SPSS ۲۱ وارد شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون خطی استفاده شد.نتایج: میانگین نگرش دانشجویان به آموزش مجازی در بعد هزینه اثربخشی ۷۱/۶±۱۷/۲۲، بعد ذهنی-عاطفی ۰۹/۵±۸۳/۲۵، بعد تدریس و یادگیری ۰۸/۵±۲۵/۱۸و نمره کل نگرش ۶۹/۱۳±۱۵/۶۶ بود. بین ابعاد هزینه اثر بخشی و عوامل مرتبط با تدریس و یاد گیری، ارتباط مستقیم و معناداری  با نمره کل نگرش وجود داشت (P=۰.۰۰۱).نتیجه گیری: نگرش کلی دانشجویان نسبت به آموزش مجازی با ابعاد هزینه اثربخشی آموزشی و عوامل مرتبط با تدریس و یادگیری ارتباط دارد. این دو عامل در کنار یگدیگر می تواند ۴/۸۱ درصد تغییرات نمره نگرش را تبیین کند.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، دانشجویان ، کووید-۱۹ ، نگرش