بررسی تاثیر ضوابط و قوانین شهری در شاخص های موثر بر نما و سیمای شهر

شهر نه تنها عاملی است که مورد مشاهده میلیونها مردم از هر طبقهای که باشند و هر روحیهای که داشته باشند قرار میگیرد بلکه محصول کارسازندگان بسیاری است که مدام ساختمان آن را بسته به احتیاج و امیال خود تغییر میدهند. در حالی که سیمای کلی آن ممکن است برای مدتی ثابت بماند اما اجزاء آن دائم تغییر میکند .بسیاری از طرحهائی که برای بسیار از شهرهای جهان در میان شتاب عصر حاضر تهیه شده دوبعدی است و بدون ملاحظاتی است که بخش اعظم کیفیات بصری شهر پدید می آورد . نمای ساختمانهای کنونی، چیزی که بیشترین تاثیر را دارد، سلیقه های شخصی است. حالا این سلیقه ها در سطح گسترده هم می تواند نقطه قوت باشد هم نقطه ضعف. البته در حیطه معماری یک بنا میتوان به سلیقه رفتار کرد اما در واقع وقتی وارد حیطه عمومی میشوید جامعه حقی بر گردن دارد که باید اجرا شود .ممکن است که سازنده به دلیل مسائل اقتصادی و یا عدم دانش کافی نتواند سازهای منطبق با فضای اطرافش بسازد آن وقت است که دستگاه های اجرایی باید با نظارتی ارشادی وارد عمل بشوند . نبود قانونهای لازم در بحث سیمای شهری یکی از دغدغه های سیستم اجرایی است، در طول این چند ده ه تنها حجم بسیار کمی از توجهات قانونگذران به معماری بوده است و بیش از آن به این حوزه توجه نشده است بر همین اساس پژوهش حاضر ضوابط و قوانین شهری در شاخص های موثر بر نما و سیمای شهر را مورد بررسی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

سیمای شهری ، نما ، ضوابط و مقررات ، بناهای شاخص