اثر مصرف روی، بر و گوگرد بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه سیر (Allium sativum L.)

به منظور مطالعه تاثیر عناصر روی، بر و گوگرد بر خصوصیات کمی و میزان جذب عناصر و آلیسین گیاه سیر (Allium sativum L.) محلی ضیابر، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در سال زراعی ۹۹-۱۳۹۸ اجرا شد. تیمارها شامل ۱- شاهد (بدون مصرف کود)، ۲- روی، ۳- بر، ۴- گوگرد، ۵- روی + گوگرد، ۶- روی + بر، ۷- بر + گوگرد و ۸- گوگرد + بر + روی بودند. کودهای گوگرد، روی و بر به ترتیب به صورت گل گوگرد (۱۰۰ کیلوگرم در هکتار)، سولفات روی (۲۰ کیلوگرم در هکتار) و اسید بوریک (۵ کیلوگرم در هکتار) در دو مرحله رویشی و پر شدن سوخ به خاک اضافه شدند. نتایج نشان داد که تیمار گوگرد + روی + بر نسبت به سایر تیمارها در همه صفات مورد مطالعه برتری معنی دار داشت. بین تیمارهای کودی تکی، با کاربرد بر بیشترین عملکرد اقتصادی و میزان جذب بر مشاهده شد. جذب گوگرد با کاربرد گوگرد بیشترین مقدار را نشان داد. جذب روی و مقدار آلیسین هم در تیمار کاربرد روی بیشترین مقدار شد. بین تیمارهای دوگانه، در تیمار گوگرد + بر بیشترین عملکرد اقتصادی و میزان جذب گوگرد و بر مشاهده شد. تیمار روی + بر بیشترین جذب روی را نشان داد. بیشترین مقدار آلیسین (۲۹%) در تیمار گوگرد + روی + بر مشاهده شد. بیشترین عملکرد اقتصادی سیر (۳۰۰۰ کیلوگرم در هکتار) و بهترین کیفیت از نظر مقدار آلیسین (۲۹%)، جذب گوگرد (۰.۷۳ کیلوگرم در هکتار)، جذب روی (۳۹.۶ کیلوگرم در هکتار) و جذب بر (۱۲.۹۶ کیلوگرم در هکتار) از ترکیب کودی گوگرد + روی + بر حاصل شد. با توجه به نتایج این آزمایش مصرف کودهای روی، بر و گوگرد همراه با کودهای پایه برای افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه سیر پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

سیر (Allium sativum L.) ، آلیسین ، اسید بوریک ، سولفات روی ، گوگرد ، عملکرد سوخ