عوامل موثر بر بازده صندوق های سرمایه گذاری مشترک سهام در بورس اوراق بهادار تهران

 صندوق های سرمایه گذاری مشترک به ‎عنوان یکی از مهم‎ترین واسطه های مالی غیربانکی نقش انتقال سرمایه را از سوی دارندگان منابع (آحاد جامعه) به سمت مصرف کنندگان (شرکت‎های تولیدی و خدماتی و سایر) برعهده دارند. در ایران برای نخستین بار در قانون بازار اوراق بهادار مصوب سال ۱۳۸۴، این صندوق ‎ها مورد توجه قرار گرفت و صندوق های سرمایه گذاری در سهام از ابتدای سال ۱۳۸۷ به عرصه بازار سرمایه گام نهادند. پژوهش حاضر باهدف بررسی عوامل موثر بر بازدهی صندوق های سرمایه گذاری مشترک در ایران انجام شده است؛ در این پژوهش اطلاعات ۳۰ صندوق سرمایه گذاری مشترک در یک بازه زمانی ۹۶ ماهه از اسفند ماه سال ۱۳۹۱ تا اسفند ماه سال ۱۳۹۹ بررسی شده است روش آماری استفاده شده جهت تحلیل داده ها، همبستگی و رگرسیون چند متغیره می باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بین تعداد واحدهای سرمایه گذاری، عمر صندوق و بازده بازار رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین نسبت فعالیت های معاملاتی و بازده صندوق های سرمایه گذاری مشترک رابطه معناداری وجود ندارد. بین مقدار وجه نقد نگهداری شده و بازده صندوق های سرمایه گذاری مشترک رابطه منفی ومعناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

صندوق سرمایه گذاری مشترک ، تعداد واحد سرمایه گذاری صندوق ها ، نسبت فعالیت معاملاتی ، بازدهی صندوق سرمایه گذاری مشترک