اثربخشی آموزش بازی درمانی همراه با موسیقی بر مهارتهای اجتماعی کودکان ۸-۶ ساله اتیسم شهر مسجدسلیمان

اهمیت دوران کودکی در شکل گیری شخصیت، بخصوص در کودکان اتیستیک آشکار است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش بازی درمانی همراه با موسیقی بر مهارتهای اجتماعی کودکان ۸-۶ ساله اتیسم مسجدسلیمان میباشد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه کودکان ۸-۶ ساله اتیسم مسجدسلیمان میباشد. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از آنان میباشد که به روش در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم بندی شدند. داده های موردنیاز با استفاده از پرسشنامه مهارت اجتماعی ماتسون جمع آوری و به وسیله نرم افزار SPSS و تحلیل کواریانس تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد در هر دو فرضیه مقدار F از سطح معناداری ۰,۰۵ کمتر میباشد پس فرضیه ها پذیرفته میشود و بازیدرمانی همراه با موسیقی بر مهارتهای اجتماعی کودکان اتیسم تاثیر دارد. پس از نتایج این تحقیق میتوان در مراکز مشاوره، مراکز توانبخشی و بهزیستی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، موسیقی ، مهارتهای اجتماعی ، اتیسم