اثربخشی آموزش نقاشی بر بهزیستی روانشناختی و شفقت نسبت به خود در کودکان دارای والدینشاغل

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش نقاشی بر بهزیستی روانشناختی و شفقت نسبت به خود در کودکان دارای والدین شاغل بود. این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه کودکان دارای والدین شاغل شهر ایلام در سال ۱۴۰۱ بودند. ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر کنترل). گروه آزمایش تحت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش نقاشی قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس بهزیستی روانشناختی برای کودکان((PWB-c اوپری و همکاران((۲۰۱۸ و مقیاس شفقت خود برای کودکان((SCS-C سوتون و همکاران((۲۰۱۸ به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ در دو بخش توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیره) انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که آموزش نقاشی توانسته است بهزیستی روانشناختی و شفقت خود کودکان را به طور معناداری بهبود بخشد(.(P<۰/۰۵ میتوان نتیجه گیری کرد که آموزش نقاشی میتواند به عنوان مداخلهای موثر برای بهبود بهزیستی روانشناختی و شفقت خود کودکان دارای والدین شاغل مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

آموزش نقاشی ، بهزیستی روانشناختی ، شفقت خود ، کودکان ، اشتغال والدین.