میانجی گری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در رابطه بین اهداف پیشرفت و اضطراب امتحان

این پژوهش به منظور بررسی میانجیگری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در رابطه بین اهداف پیشرفت و اضطراب امتحان در دانشجویان دانشگاه بیرجند انجام شد.پژوهش حاضر، ازنظر هدف کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری داده، تحقیق توصیفی(غیر آزمایشی) محسوب شده و از نظر روش شناسی در دسته پژوهشهای همبستگی قرار میگیرد. در این پژوهش، اضطراب امتحان متغیر وابسته، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی متغیر میانجی و اهداف پیشرفت متغیر مستقل می باشند. شرکتکنندگان این پژوهش شامل ۴۰۸ نفر ۲۳۴) دختر و ۱۷۴ پسر) از دانشجویان دانشگاه بیرجند در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند که با روش نمونه گیری در دسترس و براساس فرمول کوکران انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریج و دیگروت (۱۹۹۰)، پرسشنامه اضطراب امتحان فریدمن و جاکوب (۱۹۹۷) و پرسشنامه اهداف پیشرفت میدلتن و میدگلی (۱۹۹۷) استفاده شد و لینک آنلاین این پرسشنامه ها در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت.برای تجزیه وتحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی ازجمله همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای spss و Amos به کار رفت. یافته ها نشان داد که اهداف پیشرفت بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و اضطراب امتحان تاثیر دارد .(p<۰,۰۵) درنهایت، میتوان نتیجه گرفت که توجه به راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و اهداف پیشرفت در بهبود اضطراب امتحان دانشجویان اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، اهداف پیشرفت ، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، دانشجویان