اثربخشی گروه درمانی به روش واقعیت درمانی در افزایش انگیزه پیشرفت در نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی گروه درمانی به روش واقعیت درمانی در افزایش انگیزه پیشرفت در نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه می باشد که از میان آنان ۲۲ نفر ۱۱) نفر گروه گواه و ۱۱ نفر گروه آزمایش) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس بوده است. دراین پژوهش از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون باگروه کنترل استفاده شده است.پس از اجرای پیش آزمون ، آزمودنی های گروه آزمایشی به مدت ۲ ماه در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای گروه درمانی شرکت نمودند. پس از پایان آموزش نظریه واقعیت درمانی ، پس آزمون بر روی آزمودنی ها اجرا شد. در سطح تحلیل ، از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین گروه آموزش واقعیت درمانی و گروه کنترل به میزان ۸۶/۰۴ تفاوت میانگین محاسبه شده است و این تفاوت از لحاظ آماری در سطح ۰/۰۰۱ معنی دار است. با عنایت به معنی دار شدن تفاوت میانگین ها بین گروه های آموزش و کنترل با ۰/۹۹ درصد اطمینان بیان می کنیم که فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه آموزش واقعیت درمانی بر افزایش انگیزه پیشرفت موثر است تایید می گردد .

کلیدواژه ها:

گروه درمانی ، واقعیت درمانی ، انگیزه پیشرفت ، نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه