بررسی رابطه بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، باورهای انگیزشی و هیجانات تحصیلی با اهمال-کاری تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه

اهمالکاری تحصیلی یکی از مسائل مهم تحصیلی دانش آموزان است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، باورهای انگیزشی و هیجانات تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی در دانش-آموزان دوره دوم متوسطه شهر ارومیه بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. با استفاده از جدول کرجسی-مورگان ۳۶۰ نفر دانش آموز با روش نمونه گیری خوشهای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های اهمالکاری تحصیلی تاکمن (۱۹۹۱)، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و باورهای انگیزشی پینتریچ و دیگروت (۱۹۹۰) و هیجانات تحصیلی پکران (۲۰۰۲) استفاده شد. داده ها با استفاده از spss۲۴ و از طریق آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام بهگام مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مولفه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و اهمالکاری تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بین مولفه های باورهای انگیزشی و اهمالکاری تحصیلی رابطه منفی و معنادار وجود دارد و بین مولفه اضطراب امتحان با اهمالکاری تحصیلی رابطه مثبت و معنادار برقرار است. علاوه بر این، نتایج این پژوهش نشان داد که از دو مولفه هیجانات تحصیلی مثبت و منفی، هیجانات مثبت تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی رابطه منفی دارد و نیز هیجانات منفی تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی رابطه مثبت و معنادار دارد. بنابراین با توجه به یافته های پژوهش حاضر جهت کاهش اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان میتوان هیجانات منفی تحصیلی را کاهش و هیجانات مثبت تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، باورهای انگیزشی ، هیجانات تحصیلی.