نقش تشخیصی تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی در پیشبینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی در پیشبینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان بود. طرح پژوهش، تابع تشخیص دو گروهی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مدارس دوره اول متوسطه شهر قم به تعداد ۲۶۵۴ نفر در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بودند که ۳۵۹ نفر بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و سیاهه اضطراب اجتماعی((CSPIN کانر و همکاران (۲۰۰۰)، پرسشنامه تنظیم هیجان((ERQ گروس و جان (۲۰۰۳) و سیاهه انعطاف پذیری روانشناختی (CFI) دنیس و وندروال (۲۰۱۰) را تکمیل کردند. از بین افراد نمونه تعداد ۱۷۲ نفر دارای اضطراب اجتماعی(نقطه برش ۱۹ و بالاتر) و تعداد ۱۸۷ نفر بدون اضطراب اجتماعی شناسایی شدند و داده های پژوهش به کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده از روش تابع تشخیص(ممیزی) تحلیل شد. نتایج نشان داد که با کمک تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی میتوان اضطراب اجتماعی دانش آموزان را پیشبینی کرد و تحلیل ممیزی توانست با ۸۴/۱ درصد پیشبینی صحیح دانش آموزان را به دو گروه با و بدون اضطراب اجتماعی را طبقه بندی نماید. میتوان نتیجه گیری کرد عواملی همچون تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان تاثیرگذار است. پیشنهاد میشود مشاوران و روانشناسان در ارائه راهکارهای کاهش اضطرا اجتماعی در دانش آموزان به نقش متغیرهای مانند تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی توجه بیشتری مبذول نمایند.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، انعطاف پذیری روانشناختی و اضطراب اجتماعی.