پیش بینی ناگویی هیجانی از طریق انواع حافظه در دانش آموزان پایه نهم شهرستان هشترود

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی ناگویی هیجانی از طریق انوع حافظه در دانش آموزان پایه نهم شهرستان هشترود بود. در این پژوهش که با استفاده از روش توصیفی - همبستگی انجام گرفت تعداد ۳۸۵ دانش آموز نهم متوسطه از طریق نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه ۲۰ سوالی الکسی تیمیای تورنتو و پرسشنامه حافظه عمومی (PRMQ) بودند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش استاندارد(همزمان) مورد تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ناگویی هیجانی با انواع حافظه رابطه معناداری دارد. بر اساس آزمون رگرسیون چندمتغیری به روش همزمان در تبیین تغییرات نارسایی هیجانی از روی انوع حافظه نشان داد که متغیرهای پیش بین موثر (حافظه عمومی، حافظه آینده نگر، حافظه گذشته نگر، و حافظه پیرامون)، حدود ۸۸ درصد از واریانس نمره نارسایی هیجانی در دانش آموزان نهم را تبیین می کنند. و حافظه کوتاه مدت، حافظه بلندمدت و حافظه فرد محور توانایی پیش بینی را ندارند. در کل این تحقیق نشان داد که افزایش علایم نارسایی هیجانی با کاهش و ضعف عملکرد حافظه ارتباط دارد.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، انواع حافظه و دانش آموزان نهم متوسطه.