آبیاری با آب شور و مدیریت مصرف آبهای شور در باغات پسته

از آنجاییکه ذخایر اب شیرین در سراسر جهان در حال محدود شدن بوده و بسیاری از آبهای آبیاری علی الخصوص آب چاههای مناطق خشک و نیمه خشک دست خوش فرآیند شوری گردیده اند و بسیاری از مشکلات اساسی در امر کشاورزی به ویژه در مناطق خشک ایران وجود منابع آب با کیفیت نامناسب می باشد. آبهای شور موجب محدودیت برای توسعه کشاورزی و استفاده پایدار از منابع آب و خاک است. لذا بهره برداری از منابع اب شور مدیریت ویژه ای را می طلبد تا ضمن دستیابی به تولید بهینه به کشاورزی پایدار دست یافت. به منظور بررسی تاثیر مصرف آبهای شور بر خاک و گیاه یک سری مطالعات با استفاده از تیمارهای مختلف مدیریتی بر روی درختان پسته رقم فندقی در کشت و صنعت و فتح کرمان وابسته به مجتمع اقتصادی کمیته امداد خمینی (ره) واقع در بخش مرکزی شهرستان کرمان به اجرا درآمد در اولین مطالعات با توجه به منابع مختلف آب با شوریهای متفاوت ، و امکان اختلاط آب و تهیه کیفیت های مختلف آب آبیاری ، وجد داشت. لذا شش تیمار مدیریت مصرف آب های شور در مقاطع مختلف سال با استفاده از 6 کیفیت آب آبیای در دو تکرار در قالب طرح آبیاری با بلوک های کامل تصادفی به شرح ذیل به اجرا درآمد. ( آب چاه شماره 1 با شوری 11/7ds/m) ( آب چاه شماره 2 با شوری 8/1ds/m) ( آب چاه شماره 3 با شوری7/5ds/m) ( آب چاه شماره 4 با شوری 5/1ds/m) ( مخلوط آب چاه شماره 1 و 2 با شوری 9/9ds/m همراه با عملیات کودهی و ماسه دهی به زمین طرح) ( مخلوط آب چاه شماره 3 و 4 با شوری 6/3ds/m همراه با عملیات کودهی و ماسه دهی به زمین طرح) نتایج نشان میدهد که مصرف آب چاه های شماره 3 و 4 با شوری حدود 6/3ds/m همراه با عملیات کود دهی به مقدار 30 تن در هکتار و ماسه دهی به مقدار 300 تن در هکتار بطور میانگین در دو سال حدود 45 درصد افزایش عملکرد تولید محصول داشته است.