بررسی دما و نم نسبی همزمان در ایستگاه بوشهر ساحلی برای طراحی تهویه

در این پژوهش داده های دمای خشک و نم نسبی همزمان ایستگاه بوشهر ساحلی در دوره آماری ۲۰۱۷-۱۹۹۳ برای برآورد مقادیر متناظر با احتمالات ۹۵/۰ و ۹۹/۰ منحنی تجمعی که در طراحی تهویه مطبوع در سازه های بزرگ کاربرد دارد، بررسی شد. برای اینکار از روش های گرافیکی و آماری استفاده شد. برای تعیین نم نسبی همزمان از میانگین نم نسبی مربوط به دمای برآورد شده استفاده شد. نتایج نشان داد که روش آماری که در تعیین دمای خشک متناظر با احتمالات مختلف از کل داده های سال استفاده می کند، نسبت به روشی که از داده های فصل و ماه گرم استفاده می کنند، برآورد مناسبتری است ولی نسبت به روش گرافیکی، مقادیر بیشتری را بدست می دهد. این تفاوت به سبب قرار گیری داده های بیشینه در بالای منحنی برازش شده در روش آماری و استفاده از داده های دیدبانی در روش گرافیکی رخ داده است. به سبب وجود روند صعودی در دمای خشک و دمای متاظر با احتمالات مختلف، در مناطق ساحلی بوشهر در طراحی تهویه مطبوع در سازه هائی با طول عمر پنجاه سال، دمای متناظر با احتمالات ۹۵/۰ و ۹۹/۰ منحنی تجمعی، به ترتیب ۷/۱ و ۸/۱ درجه سلسیوس باید بیشتر از دمائی باشد که به کمک روش گرافیکی معمول و بی توجه به روند افزایشی نم نسبی برآورد می شود. بنابراین ضمن توصیه به استفاده از روش گرافیکی تعمیم یافته این مقاله، پیشنهاد می شود که دمای خشک متناظر با پنج و یک درصد، به ترتیب ۱/۳۷ و ۲/۳۹ درجه سلسیوس و نم نسبی متناظر با آن ۰/۵۵ و ۰/۵۲ درصد در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

بوشهر ساحلی ، تهویه مطبوع ، روش گرافیکی ، روش آماری