ارزیابی میزان حساسیت و عدم قطعیت طرحواره های مختلف در مدل اقلیمی منطقه ای RegCM۴.۵ برای شبیه سازی دما و بارش منطقه شمال و غرب ایران

هدف مطالعه حاضر ارزیابی عملکرد مدل اقلیمی منطقه ای (RegCM۴.۵) با شش پارامترسازی مختلف جهت شبیه سازی دمای هوای نزدیک سطح زمین و بارش در منطقه شمال و غرب ایران در دوره آماری ۲۰۱۵-۱۹۸۶ در مقطع زمانی فصلی انجام شد. در این بررسی از داده های بازتحلیل NNRP۲ به عنوان شرایط اولیه و مرزی مدل اقلیمی RegCM۴.۵ و همچنین شش طرحواره پارامتر سازی مختلف برای شبیه سازی استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل RegCM۴.۵ از پتانسیل مناسبی برای شبیه سازی میانگین بارش و دمای سطح زمین برای منطقه شمال و غرب ایران برخوردار است. با توجه به شبیه سازی های دمای سطح زمین، با استفاده از داده های مدل پس از اعمال پس پردازش با طرحواره های هولتسلاگ- گرل و هولتسلاگ- کو، در مقایسه با سایر شبیه سازی ها، روی منطقه مورد مطالعه عملکرد بهتری حاصل شد، به طوی که برای میانگین بارش فصلی، طرحواره امانوئل در کنار دو طرحواره هولتسلاگ و UW PBL با همبستگی بین ۰.۵۵-۰.۷۵ و انحراف معیار نرمال نزدیک به ۱، پیشنهاد می شود. همچنین این تحقیق بر آن است تا با توسعه یک سامانه همادی چندفیزیکی برای مدل RegCM۴.۵ عملکرد آن را در شبیه سازی دما و بارش در منطقه شمال و غرب ایران بررسی کند. بررسی عدم قطعیت مدلRegCM۴.۵ در پیش بینی همادی دما و بارش نشان می دهد که با ترکیب طرحواره های فیزیکی، می توان دامنه عدم قطعیت مدل را کاهش داد و به نتایج پیش بینی قابل اعتمادتری از دما و بارش دست یافت. به طوری که برای پیش بینی همادی دما طرحواره های UW PBL-Grell و Holtslag PBL-Emanuel و برای پیش بینی همادی بارش طرحواره Holtslag PBL-Emanuel از عملکرد مناسبی برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

بارش ، دما ، طرحواره لایه مرزی سیاره ای ، طرحواره همرفت ، عدم قطعیت ، مدل اقلیمی منطقه ای