ارزیابی و کارایی مدل های برآورد تابش خورشیدی در مقیاس روزانه در شهرستان اهواز

استفاده از تابش خورشیدی (Rs) در بسیاری از علوم مخصوصا کشاورزی و آبیاری کاربرد فراوانی دارد. یکی از راه های تخمین تابش خورشیدی استفاده از مدل های تجربی می باشد. در این تحقیق از ۶ مدل انگستروم-پرسکات پیشنهادی توسط فائو، انگسترم-پروسکات واسنجی شده توسط سپاسخواه و کاشفی پور، انگسترم-پروسکات واسنجی شده در این مطالعه، مدل گلور-مک کلوت، روش هارگریوز و سامانی و روش لی و همکاران جهت تعیین بهترین روش برای شهرستان اهواز استفاده شد. داده های هواشناسی موردنیاز در طی سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ از ایستگاه هواشناسی اهواز دریافت گردید. عملکرد مدل ها توسط چهار شاخص آماری ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، درصد میانگین خطا (MPE) و ضریب همبستگی (CC) و شاخص ناش (NSCE) برای ارزیابی ۶ مدل تعیین تابش خورشیدی ذکرشده مورداستفاده قرار گرفت. نتایج مقایسه مقادیر محاسباتی این مدل ها با مقادیر اندازه گیری شده در ایستگاه هواشناسی نشان داد که روش انگستروم-پرسکات واسنجی شده در این مطالعه، انگستروم-پرسکات پیشنهادی توسط فائو، روش انگستروم-پرسکات واسنجی شده توسط کاشفی پور و سپاسخواه، مدل گلور-مک کلوت و روش هارگریوز و سامانی با داشتن ضریب همبستگی به ترتیب مساوی با ۹۷۵/۰، ۹۷۲/۰، ۹۷۱/۰، ۹۷۱/۰ و ۹۰۱/۰ بالاترین همبستگی را با مقادیر واقعی داشتند؛ اما به دلیل اختلاف اندک ضریب همبستگی در این مدل ها با استفاده از شاخص ناش و کمترین ریشه میانگین مربعات خطا و درصدد میانگین خطا روش انگستروم-پرسکات واسنجی شده در این مطالعه و روش انگستروم-پرسکات واسنجی شده توسط کاشفی پور و سپاسخواه، به عنوان بهترین روش تعیین تابش خورشیدی در مقیاس روزانه در این منطقه توصیه می شوند.

کلیدواژه ها:

انگستروم-پرسکات ، تخمین تابش ، گلور-مک کلوت ، هارگریوز سامانی