هنر و معماری اسلامی و جایگاه آن در برنامه ریزی شهری

شهرسازی اسلامی بیانگر تاثیر متقابل انسان، فرهنگ، روش زیست و محیط زندگی بر یکدیگر است و نقش مهمی در رسیدن به اهداف جامعه اسلامی ازجمله هویت مندی، اعتلای فرهنگ و اخلاق شهروندان، تهیه الگوی بومی بر پایه آموزه های اسلامی و متناسب با بستر الگوی ایرانی اسلامی دارد.پس از فراگیرشدن دین مبین اسلام و تاثیر آن بر فرهنگ و تمدن ساکنان شهرها، سکونتگاه ها و محیطهای ساختهشدهای در سراسر سرزمین های اسلامی به منصه ظهور رسید که امروزه از آن ها با عنوان »شهر و شهرسازی اسلامی« یاد میشود. شهر اسلامی دارای ویژگی های مختلفی در ابعاد کالبدی، اجتماعی، مدیریتی، سیاسی و فرهنگی است که در مطالعات و بررسیهای مختلف به آن ها اشاره شده است.با ظهور مدرنیسم و فراگیرشدن آن در سراسر جهان به ویژه کشورهای اسلامی در حال توسعه، تقلید و توسعه برون زا در این شهرها موجب ایجاد ناپایداری در محیط های شهری این سرزمین ها شده است. با مطرح شدن نظریه توسعه پایدار در اواخر قرن بیستم و در پی آن شهرهای پایدار، جنبه های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی و کالبدی منتج از آنها، به طورجدی در معماری و شهرسازی معاصر مورد توجه قرار گرفته است.