نقش مایکوریزا Mycorrhizae در بهبود جذب آب و مقاومت به خشکی در گیاهان

مایکوریزا از دو کلمه Myco بمعنی قارچ و Rhiza بمعنی ریشه تشکیل شده است که در فرهنگستان علوم ایران با نام قارچ ریشه از آن یاد می شود و نشان دهنده مشارکت در همزیستی بین قارچ و ریشه گیاه میزبان می باشد. قارچ پوشش گسترده ای از رشته های نخ مانند بهم تنیده ، بنام میسلیوم را اطراف ریشه گیاه میزبان تشکیل می دهد. در سالهای اخیر استفاده تجاری از این قارچها به عنوان کودهای زنده Biofertilizers معمول شده است. تلقیح خاک با مایکوریزا رشد و عملکرد را در آزمایشگاه و در مزرعه افزایش می دهد . مایکوریزا ، افزایش جدب عناصر غذایی را از راه افزایش سطح تماس ریشه یا از طریق افزایش طول موثر ریشه ممکن می یازد. مایکوریزا خصوصا می تواند سبب تغییراتی در روابط آب یگیاه شود. پارامترهایی مثل هدایت هیدرولیکی ، پتانسیل آب برگ ، مقاومت برگ و سرعت تعرق به شدت تحت تاثیر آلودگی ریشه گیاه به قارچهای مایکوریزا قرار می گیرند. مطالعات متعدد نشان داده است که مایکوریزا زاندمان مصرف آب در گیاهان را افزایش می دهد و این افزایش در شرایط تنش خشکی محسوس تر است. در این مقاله نقش این عوامل بیولوژیکی در بهبود جذب آب ریشه و روابط آبی گیاه مورد بررسی رار می گیرد ضمنا جنبه های زیست شناسی و رهیافت های اکوفیزیو لوژیکی آنان نیز بررسی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مایکوریزا ، کود زنده ، بهبود جذب آب ، مقاومت به خشکی