مطالعه تاثیر انبساط گرمایی آب های نیمکره جنوبی برتوزیع دمای سطحی آب خلیج فارس در بازه سی و شش ساله (۱۹۸۲ - ۲۰۱۷)

تحقیق با بهره گیری از روشهای آماری و داده های سنجش از دور دمای سطح در ۲۴ ایستگاه منتخب در کل خلیج فارس، تنگه هرمز و ابتدای دریای عمان و شاخص ناهنجاری دمای نیمکره جنوبی از پایگاه داده های ناسا صورت گرفته است. پس از سری سازی زمانی داده ها، قیاس بین دمای سطح در خشکی، دریا، میانگین خشکی-دریا در نیمکره جنوبی و دمای سطح خلیج فارس در بازه های زمانی متفاوت با رویکردهای زمانی در دو بخش رصد سالانه و ماه های همسان انجام شد. بیشینه رابطه معنادار خطی بین ناهنجاری دمای هوا در نیمکره جنوبی و خلیج فارس در زمان یکسان )فصل متفاوت) مربوط به بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ و کمینه نیز مربوط به سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۷ است، از طرفی سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ و ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ میزان همبستگی مشابه می باشد. میزان همبستگی خطی بین میانگین ناهنجاری دمای هوای نیمکره جنوبی و دمای سطح خلیج فارس در ماههای همسان نشان می دهد در کل بازه ۱۴% رابطه معنادار است که ۳۰% آن معکوس است. لذا رابطه کامل بین این دو کمیت در بازه سی و شش سال مشاهده نمی شود و ۸۵% رابطه نیز کاملا بدون معناست. محاسبات نشان می دهد رگرسیون چندمتغیره خطی نیز چه به صورت گام به گام و چه به صورت همزمان دارای مقادیر معناداری نیست.

کلیدواژه ها:

Sea Surface temperature changes ، subtropical zone. The seasonal difference ، Heterogeneous months ، Persian Gulf