نگرش توسعه دولت محور در بین روستائیان و اثرات آن در شکل گیری مهاجرت روستائیان به شهر (مطالعه موردی: روستای چشمه علی اکبر از توابع شهرستان سلسله)

هدف این مطالعه که با روش کیفی و با ابزار مصاحبه و مشاهده صورت گرفت این است که، نگرش توسعه­ی دولت­محور بعنوان الگوی غالب بر توسعه­ی روستائی تا چه حد در شکل­گیری مهاجرت روستائیان به شهر تاثیرگذار بوده است. یافته­های تحقیق حاکی از آن است که نگرش توسعه­ی دولت­محور با ایجاد حس وابستگی به دولت و ایجاد روحیه­ی مصرف­گرائی و نیاز محور کردن روستائیان از یک سو و همچنین عدم استقبال همه­جانبه از مشارکت روستائیان در توسعه و عمران روستائی از طرف دیگر، روستائیان را دچار انزوای اجتماعی و اقتصادی نموده است که اثرات مخرب آن در     شکل­گیری مهاجرت به شهر مشهود بوده است. از آنجا که اهالی روستای چشمه علی­اکبر در تعیین سرنوشت خود کمتر دخیل بوده­اند، اعتماد آنها به ویژه اعتماد نهادی آنها نسبت به دولت کمرنگ گردیده است.  عدم اطمینان برای برآورده شدن فرانیازها و داشتن درآمدی دائمی برای آینده در بین آنها رو به خاموشی گراییده است که آسیب­های اجتماعی آن در مهاجرت به شهر هویدا می­باشد.

کلیدواژه ها:

attitude ، Government-Based Development ، Dependency ، Participation ، Institutional Trust ، Mitigation