جهت گیری ارزشی و ارتباط آن با شاخص های توسعه انسانی در شهر بندرعباس

این مقاله در صدد است با بهره­گیری از نظریه­ی دگرگونی ارزشی رونالد اینگلهارت، ضمن شناخت وضعیت جهت­گیری ارزشی، رابطه­ی بین برخی از شاخص­های توسعه­ی انسانی و نوع جهت­گیری ارزشی، را مورد بررسی قرار دهد. داده­های این تحقیق با تکمیل ۳۹۳ پرسشنامه، و از میان افراد هیجده سال و بالاتر در شهر بندرعباس، گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می­دهد که ۸/۴۴ درصد افراد دارای   جهت­گیری ارزشی مادی، ۱/۵۰ درصد دارای اولویت­های ارزشی التقاطی (ارزش­های مادی و فرامادی به صورت توام) و ۱/۵ درصد افراد نیز دارای اولویت­های ارزشی فرامادی بودند. بعبارت دیگر، افراد ارزش­های مادی را نسبت به ارزش­های فرامادی، در اولویت بالاتری قرار می­دهند؛ همچنین افراد جوان­تر نسبت به افراد مسن­تر، و افراد دارای تحصیلات بالاتر نسبت به افراد دارای تحصیلات پایین­تر، بیشتر به سمت ارزش­های فرامادی گرایش دارند. یافته­های حاصل از بررسی رابطه­ی بین متغیرهای نشان داد که بین متغیرهای تحصیلات افراد، تحصیلات والدین، احساس امید به زندگی و میزان استفاده از وسایل ارتباط­جمعی و نوع جهت­گیری ارزشی افراد، رابطه­ی معنی­داری وجود دارد. بعبارت دیگر فرضیه­هایی که مدعی وجود رابطه­ی بین متغیرهای فوق با نوع جهت­گیری ارزشی بودند، مورد تایید قرار می­گیرند.  

کلیدواژه ها:

Value Orientation ، Human Development Index ، Material and Meta Material Values ، Hormozgan Province ، Bandarabbas