سرمایه فرهنگی و مدارای اجتماعی (آزمون مدل میمیک)

ما در جامعه­ ای زندگی میکنیم که اعضای آن دارای اندیشه­ها و رفتارهای متفاوت هستند و متناسب با هر موقعیت اجتماعی یک واکنش ویژه­ای را بروز میدهند. یکی از اصولی که در بهبود و رشد روابط انسان با دیگران، تاثیر شگرفی دارد، مدارا و تحمل دیگران است. تحقیق حاضر با استفاده از نظریه­ی منش و میدان بوردیو به دنبال بررسی تاثیر سرمایه­ی فرهنگی بر ارتباطات بین فردی با تاکید بر مدارای اجتماعی و به­طور خاص مدارای رفتاری میباشد جامعه­ی آماری این پژوهش کلیه­ی جوانان ۳۵-۱۸ سال شهر ساری (۱۷۶۹۹۶ نفر) بوده که با استفاده از فرمول کوکران، ۴۰۰ نفر از آنها بهعنوان حجم نمونهی تحقیق انتخاب شدهاند؛ همچنین دادههای مورد نیاز تحقیق از طریق ابزار پرسشنامه به روش میدانی گردآوری شده است. تحلیل داده نیز به وسیلهی نرم­افزارهای SPSSو Amos انجام گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه­ی فرهنگی و ابعاد آن با مدارای اجتماعی (رفتاری) رابطه و تاثیر معناداری وجود دارد؛ همچنیننتایج بیانگر آن است که رابطه­ی بین ابعاد سرمایه­ی فرهنگی و مدارای رفتاری معنیدار و مثبت میباشد. نتایج مدل ساختاری نشان میدهد که ابعاد سرمایهی فرهنگی ۲۸ درصد از تغییرات مدارای اجتماعی را تبیین کرده است.

کلیدواژه ها:

Social Toleration ، Interpersonal Communication ، Nature ، Field ، Cultural capital ، MIMIC Model