مطالعه کیفی عوامل اجتماعی فرهنگی موثر بر نزاعهای دسته جمعی (مورد مطالعه: شهرستان ایذه)

نزاع دستهجمعی یکی از مسائل و پدیدههای قدیمی است که کماکان در اجتماعات سنتی و مبتنی بر طایفهمداری به قوت خود باقیمانده است. منظور از نزاع دستهجمعی، درگیری یا دعوایی است که معمولا با انگیزههای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حداقل بین سه نفر رخ میدهد و خساراتی جانی و مالی به بار میآورد. هدف اصلی پژوهش حاضر، مطالعهی کیفی عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر نزاعهای دستهجمعی در شهرستان ایذه است در این مطالعهی کیفی، ۲۴ نفر که به صورت نمونهگیری گلوله برفی انتخاب شده بودند وارد مطالعه شدند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که مداخلهی دولت در جامعهی عشایری و اجرای برنامهی اصلاحات ارضی و مهمتر از آن قانون ملی شدن مراتع و جنگلها در دههی چهل، موجب اسکان خودجوش عشایر و بالتبع آن شیوع نزاعهای دستهجمعی در منطقه گردیده است. از سویی دیگر این یافتهها نشان میدهند که تعصبات طایفهای، جمعگرایی عمودی، همبستگی درونگروهی، پیوندهای خویشاوندی، مسائل ناموسی، عمومی شدن خشونت و نزاع، نخبگان نزاع، اختلافات ملکی، بیکاری، رقابت نخبگان، فروپاشی ساختار سنتی مدیریت، بیاعتمادی به مراجع قضایی و انتظامی، آگاهی از محرومیت، تجربهی عینی نزاع (مشاهده و مشارکت) و مسائل و خاطرات ناخوشایند گذشتهی بستر و زمینهی نزاع دسته جمعی را مهیا میکنند.

کلیدواژه ها:

Collective Conflict ، Izeh City ، the Collapse of Traditional Management Structure ، Property Dispute and Unpleasant Memories of the Past