ارزشیابی برنامه های توانمندسازی اعضای هیات علمی در آموزش علوم پزشکی: مطالعه مروری

مقدمه: با توجه به اهمیت روزافزون بررسی اثربخشی برنامه های توانمندسازی اعضای هیات علمی در دانشگاه های علوم پزشکی، مطالعه حاضر با هدف مرور جنبه های مختلف ارزشیابی برنامه های توانمندسازی اعضای هیات علمی در آموزش علوم پزشکی انجام شد. روش ها: در این مطالعه مروری با استفاده از کلمات کلیدی آموزش/توسعه اعضای هیات علمی، آموزش/توسعه اساتید، آموزش ضمن خدمت، ارزشیابی برنامه و معادل انگلیسی آن ها شامل staff training/development، in-service training، medical faculty، faculty training/development، program evaluation و ادغام این عبارات، موتورهای جستجو، پایگاه های اطلاعاتی، سایت ها و مجلات معتبر مانند Google scholar، Medline، Eric، Scopus، Ovid، Science direct، Medical education، Medical teacher، PubMed، BMC، SAGE، Magiran مورد جستجو قرار گرفت و جنبه های مختلف ارزشیابی برنامه های توانمندسازی در مقالات به دست آمده، بررسی شد. نتایج: از مجموع ۶۲ مقاله مرتبط به دست آمده در نهایت ۲۹ مقاله مورد بررسی قرار گرفت. جنبه های مختلف ارزشیابی برنامه های توانمندسازی، در چهار دسته: مدل نظری ارزشیابی، روش گردآوری اطلاعات ارزشیابی، منبع ارائه اطلاعات ارزشیابی و یافته های ارزشیابی دسته بندی شد. بیش تر مطالعات انجام شده در زمینه ارزشیابی برنامه های توانمندسازی براساس مدل کرک پاتریک (Kirk Patrick) انجام شده است. پرسشنامه شایع ترین روش جمع آوری داده ها بوده است. منبع جمع آوری اطلاعات در بیش تر ارزشیابی ها، مشارکت کنندگان (اعضای هیات علمی) در دوره بودند و نتایج ارزشیابی های انجام شده نشان دهنده رضایت بالای اعضای هیات علمی از برنامه های توانمندسازی بوده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر توصیه می شود در ارزشیابی برنامه های توانمندسازی از روش های ارزشیابی ترکیبی استفاده شود و تغییرات حاصل از برنامه های توانمندسازی اعضای هیات علمی در سطح سازمان و میزان استفاده از آموخته ها در محیط کار مورد بررسی قرار گیرد.  

کلیدواژه ها:

Faculty development ، medical education ، evaluation ، توانمندسازی اعضای هیات علمی ، آموزش پزشکی ، ارزشیابی