اثربخشی شبکه های اجتماعی مجازی بر اعتماد در روابط بین فردی و اهمال کاری تحصیلی

مقدمه: با پیدایش شبکه های اجتماعی، استفاده از این شبکه ها جزء جدایی ناپذیر زندگی بسیاری از دانشجویان شده است. این پژوهش  با هدف بررسی اثربخشی شبکه های اجتماعی مجازی بر اعتماد در روابط بین فردی و اهمال کاری تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش ها:  این مطالعه نیمه تجربی در دانشکده پیراپزشکی بهبهان در سال ۹۸-۹۷ انجام شد. جامعه پژوهش دانشجویان رشته اتاق عمل (۱۶۷نفر) بودند که به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر روش آموزش معمول  از کتاب الکترونیکی ارسال شده در یکی از شبکه های اجتماعی استفاده نمودند و نکات مهم و مثال های جلسات گذشته را به صورت پیام از طریق شبکه اجتماعی دریافت نمودند. ابزارهای گردآوری اطلاعات پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبولوم (Salomon & Rothbloo)، پرسشنامه اعتماد در روابط بین فردی و پرسشنامه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بود. جهت تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج: بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، نتایج تفاوت معناداری بین دو گروه شاهد و تجربی در مورد اهمال کاری تحصیلی با ۰۱/۰>P، ۹۱/۷۱F= نشان داد و با توجه به اندازه اثر استفاده از شبکه های مجازی ۳۶% از واریانس متغیر اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می کرد. همچنین بین دو گروه شاهد و تجربی متغیر اعتماد در روابط بین فردی ، با ۰۱/۰>P، ۱۳/۸۰ F =، تفاوت معناداری مشاهده شد و استفاده از شبکه های مجازی ۴۴% از واریانس متغیر اعتماد بین فردی را پیش بینی می کرد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در تدریس و آموزش، در کاهش اهمال کاری تحصیلی دانشجویان موثر بوده است و همچنین موجب بهبود اعتماد بین فردی آنها می شود. بنابراین پیشنهاد می شود جهت بهره گیری از شبکه های اجتماعی مجازی در آموزش، برنامه ریزی های لازم به منظور استفاده صحیح از آن به عمل آید.

کلیدواژه ها:

Virtual Social Networks Trust In Interpersonal Relationships ، Academic Procrastination ، Student ، Operating Room Discipline. ، شبکه های اجتماعی مجازی ، اعتماد در روابط بین فردی ، اهمال کاری تحصیلی ، رشته اتاق عمل.