عوامل بازدارنده استفاده از آموزش الکترونیک از دیدگاه دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

مقدمه: با وجود گسترش فناوری و اهمیت همه جانبه ی توسعه آن در نظام آموزش عالی، تحقیقات نشان می دهد که هنوز در بسیاری از مراکز آموزش عالی توسعه ی فناوری چندانی صورت نگرفته است و موانعی در این راستا وجود دارد. این پژوهش با هدف بررسی عوامل بازدارنده استفاده از آموزش الکترونیک از دیدگاه دانشجویان به عنوان دریافت کننده آموزش، در دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی _ همبستگی جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بودند که از بین آنها نمونه ای به تعداد ۴۲۳ نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. از شاخص های آماری توصیفی جهت توصیف و تبیین ویژگی های آزمون و از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: به طور کلی ۱۰ عامل (سازمانی، بودجه ای، مدیریتی، حقوقی/اداری، راهبردی، پداگوژی، فنی، اجرایی، فرهنگی، فردی) در مجموع حدود ۳۳۰/۵۰ درصد از کل واریانس را تبیین می کند که عامل سازمانی با ۲۳۴/۶ درصد از تبیین واریانس بیش ترین سهم را در تبیین متغیر داشت و عامل فردی با ۵۵۳/۲ درصد تبیین واریانس کم ترین سهم را در تبیین متغیر داشت. نتیجه گیری: مهم ترین عوامل بازدارنده استفاده از آموزش الکترونیک از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه مانع سازمانی بود که با رفع ابهامی که درباره آموزش الکترونیک و ارزش مدرک تحصیلی آن وجود دارد و همچنین با تربیت نیروی متخصص این مشکل قابل رفع است.

کلیدواژه ها:

Technology ، E-learning ، university ، students of the University of Medical Sciences ، فناوری ، آموزش الکترونیک ، دانشگاه ، دانشجویان علوم پزشکی