اثربخشی آموزش مصاحبه انگیزشی بر نظم جویی شناختی هیجان و درگیری تحصیلی دانشجویان
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 208
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJME-21-84_044
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: مصاحبه انگیزشی روشی مراجعه محور به منظور افزایش انگیزه درونی برای تغییر دوسوگرایی است. نظم جویی شناختی هیجان و درگیری تحصیلی با انگیزش مرتبط و از مشکلات دانشجویان دارای افت تحصیلی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مصاحبه انگیزشی بر نظم جویی شناختی هیجان و درگیری تحصیلی دانشجویان بود.
روش ها: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه ی آماری پژوهش تمامی دانشجویان با افت تحصیلی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال- تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ۳۰ نفر از دانشجویانی که دارای افت تحصیلی بودند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) گمارده شدند. پرسشنامه های استاندارد نظم جویی شناختی هیجان و درگیری تحصیلی به عنوان پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. آموزش مصاحبه انگیزشی روی گروه آزمایش در ۸ جلسه اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسشنامه های فوق را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: یافته های توصیفی میانگین (انحراف معیار) در متغیر نظم جویی شناختی در مرحله ی پیش آزمون گروه آزمایش ۷۲/۵±۲۳/۵۱ و پس آزمون ۵۹/۵±۱۲/۷۵). (۳۸/۱۴, F=۰۰۲/۰(P= و در متغیر درگیری تحصیلی در مرحله ی پیش آزمون گروه آزمایش ۸۹/۵±۳۳/۷۵ و پس آزمون گروه آزمایش ۶۸/۵±۴۶/۹۶ به دست آمد (۷۹/۱۲, F=۰۰۲/۰(P=.
نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش مصاحبه انگیزشی پیشنهاد می شود در جهت بهبود وضعیت تحصیلی، نظم جویی شناختی هیجان دانشجویان استفاده گردد.
کلیدواژه ها:
motivational interviewing ، cognitive emotional or ، مصاحبه انگیزشی ، نظم جویی شناختی هیجان ، درگیری تحصیلی ، دانشجویان
نویسندگان
سجاد پناهی فر
PhD student in psychology, lecturer at Imam Ali University, Tehran, Iran.
ژیلا ماهری
PhD student in Family Counseling, Sanandaj Islamic Azad University, Sanandaj, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :