مقایسه اشتیاق به یادگیری همراه در دانشجویان علوم پزشکی قبل و بعد از شروع بیماری کووید ۱۹

مقدمه: یادگیری همراه به عنوان یک تغییر پارادایم در چارچوب یادگیری الکترونیکی بعد از شروع بیماری کرونا و تغییرات در نحوه آموزش دانشگاه ها از سنتی به دیجیتال از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. این مطالعه با هدف مقایسه اشتیاق به یادگیری همراه در دانشجویان علوم پزشکی قبل و بعد از دوران کرونا انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی در سال های ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ با مشارکت ۳۵۸ دانشجو به روش نمونه در دسترس انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد اشتیاق به یادگیری همراه برگرفته از مطالعات دیگر ، قبل از شیوع بیماری کرونا در زمستان ۱۳۹۸ و بعد از آن در بهار ۱۴۰۰، جمع آوری گردید.تحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آزمون تی زوجی انجام شد. نتایج: میانگین نمره اشتیاق به یادگیری همراه، قبل و بعد از کرونا به ترتیب ۲۹/۳۰± ۵۸/۱۶۲ (از مجموع ۲۲۵ نمره) و ۵۶/۲۸± ۵۵/۱۷۶ بود و از لحاظ آماری معنا دار بود (۰۰۱/۰=P، ۳۶/۱۴t=). بین میانگین متغیرهای خودمدیریتی در یادگیری (قبل ۴۱/۳۳، بعد ۸/۳۶) (۰۰۱/۰=P، ۵۱/۱۵=t)، نگرش (قبل ۴۶/۱۹، بعد ۶۳/۲۱) (۰۰۱/۰=p، ۹۹/۱۵=t)، استفاده آموزشی (قبل ۶۶/۳۳، بعد ۶۵/۳۶) (۰۰۱/۰=P، ۷۱/۸=t)، اثربخشی یادگیری همراه (قبل ۸۱/۶، بعد ۸۹/۷) (۰۰۱/۰=p، ۱۹/۱۵=t) و قصد رفتاری (قبل ۸۱/۷، بعد ۱۸/۱۰) (۰۰۱/۰=p، ۹۳/۲۲=t) در تفاوت معنا داری وجود داشت. با این حال بین میانگین دوستدار تکنولوژی، جذابیت درک شده، سهولت درک شده در دو مرحله تفاوت آماری معنا داری وجود نداشت (۰۵/۰اشتیاق به یادگیری همراه، بعد از گذشت ۵/۱ سال از شیوع بیماری کرونا در دانشجویان علوم پزشکی افزایش پیدا کرده است که حاکی از پذیرش و تمایل زیاد دانشجویان به یادگیری همراه است. بنابراین یادگیری همراه در دوران کرونا جهت پر کردن شکاف آموزش و همچنین تداوم آن در پساکرونا به عنوان یک روش تکمیلی در آموزش توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Willingness ، Mobile Learning ، Students ، Medical Sciences ، اشتیاق ، یادگیری همراه ، کووید ۱۹ ، دانشجو ، علوم پزشکی