ارتقا مهارت پژوهش دانشجویان پیراپزشکی در طی همه گیری کووید -۱۹ از طریق آموزش تعاملی در یک رسانه اجتماعی: اشتراک یک تجربه

پس از شروع اپیدمی کرونا ویروس و تصمیم بر رعایت قوانین فاصله گذاری اجتماعی و لغو تمامی کلاس های حضوری و فعالیت های عملی و کار آموزی در دانشگاه ها در سراسر جهان، دانشجویان از راه دور برنامه های آموزشی خود در دانشگاه را به صورت مجازی دنبال کردند(۱). این انزوا و کاهش فعالیت های اجتماعی باعث افزایش اوقات فراغت دانشجویان در اولین موج اپیدمی کرونا ویروس شد. از این رو، تصمیم گرفتیم تا از فرصت پیش آمده استفاده کرده و با ارائه دوره ای کوتاه در زمینه آموزش پژوهش به صورت مجازی و خارج از برنامه در زمان تعطیلی دانشگاه، دانشجویان را برای مواجهه با پژوهش در دانشگاه آماده کنیم. توسط یکی از اعضای هیات علمی، بستر رسانه اجتماعی با هدف آموزش "روش تحقیق" به دانشجویان مبتدی در این زمینه ایجاد شد. در ابتدا به تمامی دانشجویان در ترم های تحصیلی مختلف دانشکده پیراپزشکی فراخوان داده شد و هدف مطالعه مبنی بر استفاده مناسب از اوقات فراغت جهت یادگیری شیوه انجام پژوهش با استفاده از روش آموزشی تعاملی در رسانه اجتماعی توضیح داده شد و تعداد ۱۲ نفر از دانشجویان در این برنامه شرکت کردند. در مرحله دوم، جهت آشنایی اولیه با مباحث مربوط به پژوهش، فایل های آموزشی نحوه جستجو در پایگاه های اطلاعاتی، نگارش پروپوزال، ورود اطلاعات در SPSS، رفرنس دهی واستفاده ازendnote،آشنایی با انواع مطالعات و متغیرها در اختیار دانشجویان قرار داده شد. در مرحله سوم، تمامی شرکت کننده ها پس از انتخاب عنوان تحقیق خود و دانلود مقالات مرتبط به صورت عملی شروع به نگارش پروپوزال کردند. درمرحله چهارم، در ارتباط با مشاوره های تعاملی در طی تدوین مراحل پروپوزال، هریک از دانشجویان در هر زمان سوالات خود را مطرح می کردند و در اسرع وقت پاسخ سوالات خود را دریافت کرده و راهنمایی می شدند و برای هریک از مراحل مثال های از مطالعات قبلی و مشابه در اختیار دانشجویان قرار داده می شد. در مرحله پنجم، بعلت مشترک بودن هدف، تمامی شرکت کنندگان به تبادل اطلاعات با یکدیگر می پرداختند و بدین گونه از همسالان خود نیز می آموختند، در مرحله ششم، علاوه بر دسترسی دانشجویان در گروه تشکیل شده توسط راهنمای خود، هر یک می توانستند خارج از گروه نیز سوالات خود را مطرح کنند، این موضوع بعلت متفاوت بودن کار هریک از دانشجویان بود و ممکن بود در تمامی مراحل دانشجویان به طور همزمان پیش نروند و نیاز به توضیحات مازاد داشته باشند. در پایان دوره ۴۰ روزه، تعداد ۹ پروپوزال طرح تحقیقاتی دانشجویی تصویب شد و در حال اجرا هستند. نکات آموخته شده: برای سنجش تاثیر این فعالیت، میزان رضایت دانشجویان از این دوره مورد سوال قرار گرفت، دانشجویان جوان معتقد بودند که این دوره یک تجربه متفاوت، جذاب و منحصر به فردی بوده است که برای رشد حرفه ای آنها لازم است، به طوری که پس از برگزاری این دوره، با افزایش اطلاعات و ایجاد علاقه، دیدگاه آنها نسبت به فعالیت های پژوهشی تغییر کرده و انگیزه لازم جهت انجام فعالیت های پژوهشی بیش تر در آینده را کسب کرده­اند. از سوی دیگر نوع آموزش در این دوره را نیز مطلوب گزارش کردند و بیان کردند که احساس می کنند علی رغم برگزاری این دوره به صورت مجازی، بازدهی آن همچون کلاس های حضوری و در بعضی مواقع حتی بیش تر بوده است و از در دسترس بودن مدرس و مطالب در هر زمان در طول دوره رضایت داشتند. دانشجویان به طور کلی گزارش کردند که این دوره در ارتباط با هدف مند کردن اوقات فراغت آنها تاثیر بسزایی داشته است و در مقایسه با هم­سالان خود که در این دوره شرکت نکرده اند احساس توانمندی بیش تری دارند و معتقد بودند زمان آنها جهت کار مفید و نتیجه بخشی صرف شده است. بر این اساس برگزاری دوره های غیراجباری آموزشی می تواند با هدف مند کردن اوقات فراغت دانشجویان در بستر آموزش الکترونیکی انجام شود. که این امر نیازمند حمایت های همه جانبه است و می توانیم با برگزاری دوره های مجازی و تعاملی که در آن دانشجویان به مدرسین خود بازخورد می دهند و از هم­سالان خود نیز درس می گیرند به اهداف آموزشی لازم دست پیدا کنیم.  

کلیدواژه ها:

Letter To Editor ، Covid-۱۹ ، نامه به سردبیر ، کوید ۱۹