دیدگاه دانشجویان پزشکی مراکز آموزشی درمانی رازی قائم شهر نسبت به اثر بخشی آموزش مجازی در دوران کووید -۱۹

مقدمه: بحران ناشی از بیماری همه گیر کووید-۱۹ که در سال ۲۰۱۹ آغاز شد، تحصیلات عالی حضوری را در سراسر جهان به یک مساله چالش برانگیز تبدیل کرد؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان پزشکی مراکز آموزشی درمانی رازی قائم شهر در سال ۱۴۰۰- ۹۹ انجام شد. روش ها: دراین مطالعه مقطعی توصیفی به صورت سرشماری ۱۴۵ نفر از دانشجویان پزشکی مراکز آموزشی درمانی رازی قائم شهر شرکت داشتند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد برگرفته از استانداردهای آموزش بالینی جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون T مستقل و ANOVA یک طرفه استفاده شد. تمامی تحلیل ها در نرم افزار STATA/۱۶ انجام گرفت. یافته ها: اثر بخشی آموزش مجازی در دوران کووید-۱۹ از دیدگاه دانشجویان پزشکی، حیطه ژورنال کلاب (۲۶ % واریانس و مقدار ویژه ۴۱ /۷) بیش ترین و سیستم نوید (۱۴% واریانس و مقدار ویژه ۹۹/۳) کم ترین سهم را داشت. ابعاد آموزش مجازی شامل (گزارش صبحگاهی، کنفرانس مجازی، سامانه نوید، Text review و ژورنال کلاب) در مقطع آموزشی اختلاف معنادار دارد (۰۰۲/۰p=). بر اساس متغیرهای جنسیت و گروه آموزشی اختلاف معنادار نبود. با این استثنا که حیطه Text review گروه آموزشی داخلی نمره اثربخشی کم تری از گروه عفونی کسب کرد (۰۴۸/۰p=). نتیجه گیری: از دیدگاه دانشجویان پزشکی، آموزش مجازی در دوران کووید-۱۹در حیطه ژورنال کلاب بیش ترین و سیستم سامانه نوید کم ترین اثربخشی را داشت در نتیجه دانشجویان مطالب جدیدی را که از طریق مقالات به روز دنیا از مجلات معتبر به صورت آنلاین و جمعی همراه با بحث و تبادل نظر وجود دارد را اثر بخش تر از سامانه ای که به صورت آفلاین راه اندازی شده است، می دانند. لذا پیشنهاد می گردد که سامانه نوید را به سمت آنلاین و رویکرد تعاملی سوق دهند تا برای دانشجویان به فضای پویا و فعال قابل دسترسی گردد.

کلیدواژه ها:

Effectiveness ، Virtual Teaching ، Covid-۱۹ ، Medical Students ، اثر بخشی ، آموزش مجازی ، کووید -۱۹ ، گروه های بالینی