بررسی نظریات نئولیبرالیسم و تاثیر آن بر حکمرانی در مدیریت دولتی

جوهر اندیشه ی نئولیبرالیسم معطوف به رد دخالت دولت و برنامه ریزی متمرکز به عنوان عوامل محدود کننده ی آزادی و ابتکار فردی، و دفاع از دموکراسی و قوانین بازار آزاد است. نئولیبرالیسم رقابت را مشخصی تعریف کننده ی روابط بشری می بیند. شهروندان را مصرف کنندگانی بازتعریف می کنند که بهترین ابزار انتخاب گری دموکراتیکان خرید و فروش است: فرایندی که به شایستگان پاداش می دهد و ناکارآمدی را تنبیه می کند. این فلسفه می گوید «بازار» مزایایی برای ما حاصل می کند که از طریق برنامه ریزی هرگز به دست نمی آیند. تلاش برای محدودسازی رقابت، خصومت با آزادی تلقی می شود. مالیات و مقررات باید به حداقل برسند و خدمات عمومی باید خصوصی سازی شوند. سازمان دهی بازار کار و چانه زنی دسته جمعی از طریق اتحادیه های کارگری به مثابه ی انحرافی در بازار ترسیم می شوند که مسیر ایجاد سلسله مراتب طبیعی برندگان و بازندگان را سد می کند. نابرابری به مثابه ی نوعی فضیلت ترسیم می شود، به مثابه ی پاداشی برای سودمند بودن و تولیدکننده ی ثروتی که آثار مثبت آن به تدریج به طبقات پایین تر هم نشت می کند تا همه ثروتمند شوند. تلاش برای خلق جامعه ای برابر تر نه تنها ضد تولید بلکه نوعی تباهی اخلاقی است. بازار تضمین می کند هر کس به آنچه استحقاقش را دارد برسد. در دنیایی که رقابت حکمرانی می کند، آنکه عقب می ماند، از دید دیگران و حتی خودش، بازنده است.

کلیدواژه ها:

نئولیبرالیسم ، دولت ، حکمرانی