سیاستگذاری مسکن در ترکیه

مسکن یکی از مهمترین اجزای زندگی است که به شما جایی برای آرمیدن، امنیت و گرمی می بخشد و مکانی برا استراحت فراهم می کند ، همچنین بزرگترین دارایی ثابت خانوارها محسوب می شود بنابراین مسکن به عنوان یک حق اولیه و اساسی در بسیاری از اسناد بین المللی و ملی مانند اعلامیه جهانی حقوق بشر و اعلامیه های محل سکونت سازمان ملل متحد از سال ۱۹۴۸ شناخته شده است. داشتن مسکن مناسب و قابل سکونت برای همه انسان ها به عنوان یک حق اولیه شناخته شده است و باید ابعاد کمی و کیفی مسکن در نظر گرفته شود. بیشتر کشورها، با شکلی از مشکلات مسکن، مواجهند. در نتیجه، هر دولتی، انواع مختلفی از سیاست های مسکن را اتخاذ می کند. شهر استانبول هم با جمعیت ۸۵ ملیون نفری در ۲۰۲۰ و گسترس روزافزون جمعیت داخلی و از اولویت های افراد به عنوان مقصدی برای مهاجرت نسبت به وجود مسکن مناسب برای شهروندان خویش احساس نیاز کرده است بنابراین درگرو آن نسبت به طرح ریزی و برنامه ریزی های شهری و مسکن اقدام نموده است. این مقاله مروری است بر تاریخچه و سیاستگذاری های مسکن در ترکیه.

کلیدواژه ها:

مسکن ، حق اولیه ، دارایی ثابت ، استانبول ، برنامه ریزی شهری