زیست چینه نگاری ماکروفسیل های گیاهی مزینو، جنوب باختر طبس ، خاور ایران مرکزی و تحلیل دیرینه بوم شناسی آن

رسوبات ژوراسیک میانی سازند هجدک در خاور ایران مرکزی گسترش خوبی دارند. در این پژوهش، ماکروفسیل های گیاهی سازند هجدک در چاه اکتشافی منطقه مزینو، واقع در جنوب باختری طبس مورد مطالعه قرار گرفتند و تعداد ۲۹ گونه ماکروفسیل گیاهی با حفظ شدگی خوب متعلق به ۱۵ جنس نظیر اکویی ستال، فیلیکال، بنتیتال، سیکادال، کی تونیال و پاینال شناسایی گردیدند. یک زیست زون فاصله ای محلی به نام Ptilophyllum harrisianum- Klukia exilis Interval zone تشخیص داده شد. مرز پایینی و بالایی این زیست زون به وسیله نخستین و آخرین حضور مشاهده شده گونه های شاخص تعیین شد. بر اساس حضور گونه های Equisetites sp. cf. E. beanii، Klukia exilis، Nilssonia macrophylla، Ptilophyllum harrisianum و Elatides thomasii، سن ژوراسیک میانی (Aalenian-Bajocian) برای این مجموعه ماکروفسیل گیاهی در نظرگرفته می­ شود. فراوانی نسبی راسته های سرخس (فیلیکال)، سیکادال، پاینال و اکویی ستال به ترتیب ۴۳/۱۸، ۳۱/۸۲، ۱۳/۶۳ و ۴/۶۴ درصد است. همچنین، نتایج شاخص های مشابهت مجموعه ماکروفسیل گیاهی چاه اکتشافی منطقه مزینو گویای مشابهت نسبتا بالای آن با مجموعه ماکروفسیل گیاهی سایر مناطق بلوک طبس می باشد. افزون بر این، نمره تراز گیاهی این مجموعه ۵۴/۸۹ است. براساس شواهد سنگ شناسی (حضور رگه های متعدد زغال سنگ) و دیرینه شناسی، یک «بیوم گرم مرطوب» برای این محل پیشنهاد می گردد. بدین ترتیب، آب و هوا و پوشش گیاهی  یکنواختی در طی ژوراسیک میانی در کفه طبس و حوضه کرمان وجود داشته و ایران در میان زیرایالت ماوراءخزری و در ناحیه اروپایی- سینایی از تقسیمات وخرمیف قرار داشت.

کلیدواژه ها:

ژوراسیک میانی ، ماکروفسیل گیاهی ، زیست چینه نگاری ، بوم آب و هوای دیرینه ، مزینو ، طبس