بررسی رابطه ی سبک های فرزندپروری با رشد اجتماعی و سبک های دلبستگی دانش آموزان دختر و پسر ابتدایی

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین سبک های فرزندپروری والدین با سبک دلبستگی و رشد اجتماعی دانش آموزان ابتدایی انجام گرفت. روش این پژوهش از نوع همبستگی می باشد. آزمودنی های این پژوهش را ۲۰۰ نفر از دانش آموزان ( دختر و پسر ) پایه ی چهارم و پنجم مقطع ابتدایی و والدینشان در استان کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل می دهند که بر اساس نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند و به کمک پرسشنامه سبک های فرزند پروری بامریند(۱۹۷۳)، پرسشنامه رشد اجتماعی وایلند(۱۹۶۵) و سبک های دلبستگی کولینز و رید مورد ارزیابی قرار گرفته اند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها حاکی از آن است که بین سبک های فرزند پروری والدین و دلبستگی ایمن و رشد اجتماعی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد. شیوه فرزندپروری استبدادی به طور منفی و شیوه های فرزندپروری آزاد منشانه و مقتدرانه به طور مثبت رشد اجتماعی و دلبستگی ایمن را در دانش آموزان پیش بینی می کنند. ولی شیوه فرزندپروری مقتدرانه می تواند به طور قوی تری رشد اجتماعی و دلبستگی ایمن را در دانش آموزان پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری ، رشد اجتماعی ، دلبستگی ایمن ، دانش آموزان ابتدایی