واکاوی توسعه پایدار از منظر مشارکت بانوان در بافت فرسوده شهرینمونه موردی منطقه ۱۱ تهران

در جامعه ما بسیاری از شهرهای کشور با مساله ای به نام بافت فرسوده مواجه هستند، به نظر می رسد مناسبترین رویکرد که بتوان برای مواجهه با کاستی ها و نارسائی های این بافت ها اتخاذ نمود نیل به اهداف توسعهپایدار در عرصه بهسازی این بافت ها باشد. توسعه فرایند ارتقا و بهبود مستمر شرایط اقتصادی، اجتماعی،فرهنگی و... یک جامعه در طی زمان است. که این امر بدون حضور ومشارکت همه جانبه ی مردم )زنانومردان( محله در کنار هم ایجاد نخواهد شد، اما متاسفانه توانمندی ها ومهارت های زنان که نیمی از جمعیتجامعه می باشند نادیده گرفته می شود. در این مقاله روش تحقیق به صورت توصیفی_تحلیلی و پرسشنامه ی می باشد و داده ها با برنامه ی excel و spssبه صورت جدول و بخشی به صورت کتابخانه ی و اسنادی جمع آوری گردیده اند. برای ارزیابی مشارکت زنان ومردان ابعادی از مشارکت مانند )مشارکت مذهبی،مشارکت مدنی، مشارکت محلی، مشارکت فرهنگی تفریحی و مشارکت انقلابی( مورد پرسش قرار گرفته است،تا به این وسیله تآثیرات مشارکت مردمی در بافت های فرسوده را بر توسعه پایدار شهری با تاکید بر منطقه۱۱ تهران مورد بررسی قرار دهیم. نتایج حاصل نشانگر آن است میزان مشارکت مردمی در این محله در سطحپایینی قرار دارد ولیکن با پیدا کردن راه حل های در استفاده از مشارکت همه جانبه مردم، از جمله زنان در بازسازی بافت های فرسوده با استفاده از توسعه پایدار شهری کمک نماییم

کلیدواژه ها:

فرسودگی ، نوسازی ، مشارکت ، توسعه پایدار ، جنسیت وتوسعه