بررسی عوامل موثر بر عملکرد دستگاه پلاستیک جمع کن و ارائه شرایط و پارامترهای بهینه

پس از برداشت محصول، باقی ماندن قطعات پلاستیک در مزرعه یکی از معضلات کشت زیر پلاستیک است. در این تحقیق عملکرد و پارامتر‎های موثر بر کارایی یک دستگاه پلاستیک جمع‎کن ساخت داخل ارزیابی شده است. بدین منظور، از آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با فاکتور‎های مستقل ضخامت پلاستیک (دو سطح: ۲۰ و ۳۰ میکرون)، سرعت حرکت دستگاه (سه سطح: ۷/۲، ۸/۳ و ۴/۵ کیلومتر بر ساعت) و فاصله زمانی جمع­آوری پلاستیک بعد از برداشت محصول (دو سطح: ۵ و ۱۰ روز) و فاکتور‎های وابسته مصرف سوخت تراکتور، تعداد دفعات پاره شدن پلاستیک در حین جمع­آوری و مدت­زمان جمع­آوری و در سه تکرار استفاده گردید. نتایج بررسی­ها نشان می­دهد که استفاده از پلاستیک ضخیم‎تر در مزارع موجب کاهش تعداد دفعات پاره شدن پلاستیک در حین جمع­آوری، کاهش تعداد توقف­ها، کاهش مصرف سوخت و افزایش راندمان دستگاه می­شود. همچنین افزایش سرعت حرکت از یک طرف موجب کاهش عملکرد دستگاه و از طرف دیگر موجب افزایش دفعات پاره شدن پلاستیک در حین جمع­آوری می­شود. بهترین زمان جمع­آوری از نظر کاهش تعداد دفعات پاره شدن در مورد پلاستیک ۲۰ میکرون، ۵ روز پس از برداشت و در مورد پلاستیک ۳۰ میکرون ۱۰ روز پس از برداشت محصول به­دست آمد. مطابق با نتایج به­دست آمده، کمترین مصرف سوخت تراکتور در جمع­آوری پلاستیک با ضخامت ۳۰ میکرون و در سرعت ۴/۵ کیلومتر در ساعت به­دست آمده است.

کلیدواژه ها:

پلاستیک جمع کن ، ضخامت پلاستیک ، کشت زیر پلاستیک ، مصرف سوخت تراکتور