اثر بافت اجتماعی دو زبانه بر حافظه رویدادی خردسالان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بافت اجتماعی دو زبانه بر حافظه رویدادی خردسالان است. بدین منظور کلیه ۲۷ خردسال دو زبانه (ارمنی، فارسی زبان) در سه رده سنی ۲۴،۳۰ و ۳۶ ماهه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.و گروه خردسالان یک زبانه (فارسی زبان) با آنها همتا شدند. به منظور سنجش مهارتهای حافظه، عملکرد تقلیدی آنها با آزمون حافظه عملی ،در سه مرحله بررسی و سه نوع ارزیابی خط پایه، ارزیابی آنی و ارزیابی با تاخیر در خردسالان مقایسه شد.داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج بدست آمده حاکی است که بین دو گروه از نظر مهارتهای حافظه تفاوت معناداری دیده نشد. اما تفاوت دو جنس معنادار بود بدین صورت که دختران نسبت به پسران برتری داشتند. همچنین بین ارزیابی های گوناگون (پایه، آنی و با تاخیر) تفاوت معنادار دیده شد. بدین صورت که ارزیابی آنی و با تاخیر از پایه بهتر بود. در این پژوهش مهارتهای زبانی خردسالان با عملکرد بلافاصله بعد از مدل کردن برای اندازه گیری های اعمال و توالی ها لازم است. بر همین روال یافته های اخیر پیشنهاد می کند حداقل تا دو سالگی زبان برای خردسالان عامل تعیین کننده و مهمی است از آنچه که به حافظه می رود.

کلیدواژه ها:

دوزبانگی ، بافت اجتماعی دوزبانه ، حافظه رویدادی ، خردسالان