کارآفرینی دانشگاهی در حوزه هوانوردی ایران: مطالعه موردی دانشگاه علوم و فنون هوایی

پژوهش حاضر، با هدف تبیین کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه هوائی شهید ستاری صورت گرفته است. روش پژوهش از نظر شیوه گردآوری داده­ ها توصیفی است، جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی صاحب تجربه در زمینه کارآفرینی دانشگاهی می باشند. با استفاده از نمونه­ گیری هدفمند تعداد ۲۹ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد که گزینش آن­ها با استفاده از تکنیک  گلوله برفی صورت گرفت. برای سنجش متغیر "گرایش کارآفرینانه" پنج مولفه نوآوری، پیشگامی، ریسک پذیری، رقابت تهاجمی و استقلال کاری در نظر گرفته شد و برای سنجش متغیر "کارآفرینی دانشگاهی" سه مولفه نوجویی، مزیت جویی و فرصت جویی مورد توجه قرار گرفت. در تعیین روایی پرسشنامه تحقیق حاضر تاکید بیشتر بر روایی محتوایی بوده است. جهت تعیین ضریب پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمونt  برای بررسی وضعیت موجود مولفه ها، از آزمون خی دو برای بررسی وضعیت موجود شاخص­ ها و از معادلات ساختاری و تحلیل مسیر با کمک نرم افزار PLS استفاده شده است. میانگین کل مولفه ریسک پذیری ۶۱/۲، مولفه رقابت تهاجمی ۶۹/۲، مولفه استقلال کاری ۸۹/۲، مولفه  نوآوری  ۸۱/۲، مولفه مزیت جویی ۷۲/۲، مولفه فرصت­جویی ۵۹/۲، مولفه نو جویی ۳۰/۲  است که پایین تر از میانگین می­ باشند. فقط میانگین کل شاخص های مولفه «پیشگامی» برابر با ۱۶/۳ است که در حد متوسط می­باشد. در ضمن گرایش کارآفرینانه بر کارآفرینی دانشگاهی تاثیر دارد و میزان بار عاملی آن ۷۵۷/۰ می باشد و ضریب تعیین آن برابر ۵۷۲/۰ می باشد. به عبارتی بیش از ۵۷ درصد واریانس کارآفرینی دانشگاهی را گرایش کارآفرینانه تبیین می نماید.

کلیدواژه ها:

Entrepreneurial Orientation ، academic entrepreneurship ، Sattari Air University