شناسایی، دسته بندی و ارزیابی ریسک های آموزش خلبانی به روش آنالیز ایمنی شغلی

تحلیل و ارزیابی ریسک در زمینه هوانوردی از عوامل کمک­کننده در کاهش حوادث و هزینه­های جانی و مالی است. امروزه بیشتر سازمان ها به اهمیت فزاینده مدیریت ریسک پی برده­اند، اما متاسفانه با وجود این مسئله، در زمینه تحلیل خطر و ریسک­های موجود در زمینه هوانوردی تاکنون مطالعات بخصوصی در این زمینه صورت نگرفته است. از طرفی، آموزش مناسب به کارآموزان آموزش خلبانی، بهبود ایمنی و قابلیت اطمینان در هواپیما، افزایش آگاهی­های اساتید خلبان و دیگر عوامل در کاهش خسارات بسیار می­توان موثر باشد. هر ساله تعدادی از افراد جهت آموزش مهارت های خلبانی وارد دانشگاه­ها و سازمان­های هوایی می­شوند که برای حفظ جان آن­ها در هنگام تعلیم باید تدابیری صورت پذیرد. در این مقاله شناسایی، مستندسازی و رتبه بندی انواع ریسک­های موجود در آموزش خلبانی و در حین پرواز صورت گرفته است تا بدین وسیله بتوان با ارائه راهکاری مناسب، از هر نوع خطر در هنگام آموزش جلوگیری کرد. این مطالعه، از روش آنالیز ایمنی شغلی برای شناسایی و ارزیابی ریسک­های موجود یا بالقوه در آموزش خلبانی استفاده کرده و با استفاده از تکنیک پرسشنامه، خطرهای شناسایی شده را رتبه بندی می­کند. تجزیه و تحلیل مدل ارزیابی ریسک نشان داد که، هر کدام از کارآموزان در پرواز و اساتید در آموزش یکسری نقاط ضعف دارند که باید برطرف شود که در پایان، راهکارهایی برای مقابله با این ریسک ها و کاهش آن ها ارائه می گردد تا سازمان­های مرتبط با پیاده سازی این روش ارزیابی ریسک، حوادث و خطرات موجود را کاهش دهند.

کلیدواژه ها:

تحلیل ریسک ، هوانوردی ، آنالیز ایمنی شغلی ، آموزش خلبانی ، پرسشنامه