مقایسه دقت و تنوع برگردان استعاره های پنج جزء اول قرآن در دو ترجمه طبری و گرمارودی

استعاره از مولفه های زیبایی زبان است که پیچیدگی های خاص خود را نیز دارد. بی جهت نیست که برای برگردان استعاره از زبان مبدا به زبان مقصد، شیوه های گوناگونی وجود دارد که مترجمان از دیرباز به کار برده اند. یکی از دشواری های ترجمه قرآن نیز برگردان استعاره است. در این مقاله، برگردان صد استعاره از پنج جزء نخست قرآن در ترجمه کهن طبری (ترجمه رسمی) با ترجمه معاصر گرمارودی مقایسه شده است که هدف از آن، بررسی میزان دقت مترجمان و تنوع شیوه های آنان در این زمینه و تغییر شیوه ها در طی زمان است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تفاوت زمانی چند سده ای و تحولات و دگرگونی های زبانی، علی رغم تاثیر در میزان بهره گیری مترجمان از روش های مختلف، در تنوع شیوه های آنان تفاوت چندانی ایجاد نکرده است. البته این اختلاف در میزان بهره گیری از شیوه ها، بر نگرش آنان به ترجمه قرآن مبتنی است که می توان آن را در مبدامداری مترجمان کهن و مقصدمداری مترجمان معاصر خلاصه کرد.

کلیدواژه ها:

استعاره های قرآنی ، ترجمه استعاره ، شیوه های برگردان استعاره ، ترجمه طبری ، ترجمه رسمی ، ترجمه گرمارودی