پاسخ جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه شیرین بیان به خراش دهی شیمیایی و سطوح جیبرلیک اسید

زیستگاه های طبیعی شیرین بیان به طور چشم گیری کاهش یافته در حالی که تقاضا برای آن در حال افزایش است. بذرهای شیرین بیان به دلیل خواب ثانویه تحمیل شده توسط پوسته سخت دانه سرعت جوانه زنی پایینی را نشان می دهند. در این مطالعه که در بهار ۱۴۰۰ در دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد، اثر متقابل خراش دهی با سولفوریک اسید (۹۷-۹۵ درصد به مدت ۶۰ دقیقه) با غلظت های جیبرلیک اسید (صفر، ۱۰۰، ۲۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد با وجود این که در بذور خراش دهی شده تفاوتی در جوانه زنی بین سطوح جیبرلیک اسید ملاحظه نشد، تیمار با غلظت ۲۵۰ میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید در شرایط عدم خراش دهی جوانه زنی را ۳۶ درصد نسبت به شاهد بهبود داد. در مقابل، با افزایش غلظت جیبرلیک اسید طول گیاهچه، ارتفاع ساقه، تعداد برگ، تعداد برگ مرکب، سطح برگ، وزن تر و خشک ساقه و ریشه افزایش و شاخص کلروفیل (SPAD) کاهش یافت. در نتیجه، خراش دهی شیمیایی و تیمار با جیبرلیک اسید ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر می تواند به طور موثری سرعت و یکنواختی جوانه زنی و هم چنین رشد اولیه گیاه شیرین بیان را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

بقولات ، خواب فیزیکی و فیزیولوژیکی ، روند جوانه زنی ، سولفوریک اسید ، شکست خواب هورمونی