الگوی ساختاری رابطه بین مدیریت هیجان و حس انسجام با نقش میانجی تحمل ابهام در پرستاران شهر تهران

مقدمه: حس انسجام می­تواند عملکرد فردی و شغلی پرستاران را تحت تاثیر قرار دهد و شناسایی بررسی عوامل دخیل در آن حایز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی تحمل ابهام در ارتباط بین مدیریت هیجان و حس انسجام در پرستاران شهر تهران انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی و از نوع مدل­سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را  پرستاران شهر تهران در بر­می­گیرد که از این میان، به صورت نمونه­گیری در دسترس تعداد ۱۸۹ نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه حس انسجام، پرسشنامه تحمل ابهام و پرسشنامه تنظیم هیجان بود. یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد که ضریب همبستگی بین مدیریت هیجان و تحمل ابهام (۶۷/۰)، تحمل ابهام و حس انسجام (۷۶/۰) و مدیریت هیجان و حس انسجام (۶۸/۰) در سطح ۰۱/۰ معنادار است. همچنین تحمل ابهام در رابطه بین مدیریت هیجان و حس انسجام در پرستاران دارای نقش میانجی بود (۰۵/۰ >P). نتیجه­ گیری: بر این اساس در رابطه بین مدیریت هیجان و حس انسجام در پرستاران، تحمل ابهام دارای نقش میانجی بود. بنابراین مدیریت هیجان از طریق افزایش سطح تحمل ابهام در پرستاران می­تواند به تقویت حس انسجام در آنها کمک کند.  

کلیدواژه ها:

Ambiguity tolerance ، Emotion management ، Sense of cohesion ، تحمل ابهام ، مدیریت هیجان ، حس انسجام