اثرات فشار روانی بر اهمالکاری تحصیلی از طریق میانجی گری انگیزش تحصیلی و اعتیاد به اینترنت

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر علی فشار روانی بر اهمالکاری تحصیلی از طریق میانجی­گری انگیزش تحصیلی و اعتیاد به اینترنت بود. روش: پژوهش حاضر یک پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش­آموزان دختر متوسطه دوم شهر اهواز که مشتمل بر ۳۹۹۵ نفر بودند که از این میان۳۵۰ نفر با شیوه نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای به­ عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه فشار روانی لاویبوند و لاویبوند (۱۹۹۵)، پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی سواری (۱۳۹۰)، پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱) و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت سواری (۱۳۹۱) بودند. جهت تجزیه و تحلیل فرضیه­ها و بررسی روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و روش مدل­یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان می­دهد که بین استرس  با اهمالکاری تحصیلی و اعتیاد به اینترنت، انگیزش تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی رابطه معنی­دار وجود دارد و بین استرس، اضطراب و افسردگی با انگیزش تحصیلی، اضطراب و افسردگی با اعتیاد به اینترنت رابطه معنی­داری وجود ندارد. نتایج: نتایج ضریب مسیر نشان داد که انگیزش تحصیلی، میانجی گر رابطه اضطراب استرس و افسردگی بر اهمالکاری تحصیلی نمی باشد. همچنین اعتیاد به اینترنت، میانجی گر رابطه استرس و افسردگی بر اهمال­کاری تحصیلی می باشد، اما اعتیاد به اینترنت، میانجی گر رابطه اضطراب و اهمال­کاری تحصیلی نمی باشد.

کلیدواژه ها:

Internet addiction ، academic motivation ، academic procrastination ، psychological stress. ، اعتیاد به اینترنت ، انگیزش تحصیلی ، اهمالکاری تحصیلی ، فشار روانی.