رابطه بین سنجش تکوینی با اشتیاق تحصیلی و استفاده از راهبردهای فراشناختی در دانشجویان علوم پزشکی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سنجش تکوینی با اشتیاق تحصیلی و استفاده از راهبردهای فراشناختی در دانشجویان علوم پزشکی است. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ شیوه جمع آوری داده ها توصیفی-همبستگی و از نظر هدف کاربردی است. از سه ابزار اشتیاق تحصیلی(مقیاس فردریکز و همکاران)، ارزیابی رویکرد سنجش کلاسی(یوسفی افراشته و همکاران) و قسمتی از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دیگروت برای سنجش راهبردهای فراشناختی دانشجویان، استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل دانشجویان دوره کارشناسی پیوسته یا ناپیوسته دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران و تهران بود که در نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵در این دو دانشگاه مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از فرمول کوکران ۳۴۵ نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند و طبقه ای انتخاب شدند. برای تحلیل داده از روش ضریب همبستگی پیرسون با سطح معنی داری ۰۵/۰ استفاده شد یافته ها: سنجش تکوینی با زیر مقیاس های اشتیاق تحصیلی و زیر مقیاس های آن(برنامه ریزی، نظارت و کنترل و نظم دهی) دارای ضرایب همبستگی مثبت و معنی دار است. همچنین سنجش تکوینی با استفاده دانشجویان از راهبردهای فراشناختی هم همبستگی مثبت و معنی دار نشان داد. به این ترتیب هر دو فرضیه پژوهش تایید شد. نتیجه گیری: در نتیجه یافته های این پژوهش می توان گفت استفاده مدرس از سنجش تکوینی در کلاس های علوم پزشکی به رشد اشتیاق تحصیلی دانشجویان و استفاده بیشتر آنها از راهبردهای فراشناختی در یادگیری منجر می شود.

کلیدواژه ها:

Academic engagement ، Metacognitive Strategies ، Medical education ، اشتیاق تحصیلی ، راهبردهای فراشناختی ، آموزش پزشکی